جرم روزه خواری و مجازات های آن در ایران

ماه مبارک رمضان، ماه میهمانی خدا و ماه رحمت و برکت است. در این ماه خداوند مسلمانان را امر به روزه می نماید. اما برخی از افراد به دلایلی نظیر بیماری، مسافرت و … قادر به انجام روزه نیستند. برای بسیاری از افراد سوال است که آیا روزه نگرفتن و روزه خواری ممنوع است؟ مجازات آن چیست؟ در این مطلب به این سوال بالا پاسخ می دهیم و ابهامات موجود در ارتباط با جرم روزه خواری را رفع می نماییم.

با گروه وکلای آسا همراه باشید.

جرم روزه خواری

بهترین وکیل خانم در تهران اذعان می دارد که جرم روزه خواری یعنی در حالت روزه نبودن. به طور کلی عمل نکردن به احکام شرعی، حرام است. مگر اینکه شخص عذر موجهی ماند بیماری، سفر و … داشته باشد. پس اگر کسی بدون عذر موجه به تکلیف شرعی خود عمل نکند، مرتکب عمل حرام می شود.

در نتیجه باید گفت خود عمل روزه خواری اگر چه از نظر شرعی حرام است. اما در قانون برای روزه خواری مجازاتی تعیین نمی شود، مگر در شرایط خاص.

جرم روزه خواری در ملاعام

همان طور که گفتیم، خود عمل روزه نگرفتن و روزه خواری، حرام است. ولی جرم نیست. اما شرایطی را در نظر بگیرید که کسی روزه نمی گیرد و در خانه ی خود روزه خواری می کند. در مقابل شخص دیگری روزه نمی گیرد اما در خیابان، پارک و مکان های عمومی روزه خواری می کند.

زمانی که شخصی حرمت ماه رمضان را رعایت نکند. همچنین در انظار و اماکن عمومی روزه خواری کند، عمل او جرم روزه خواری است. در این مورد هیچ تفاوتی ندارد که شخص با عذر موجه روزه خواری می کند. یا بدون عذر موجه. به عبارت دقیق تر، نفس روزه خواری حرام است. اما جرم نیست. تظاهر به روزه خواری هم فعل حرام است. همچنین هم جرم محسوب می شود.

جرم  تظاهر به روزه خواری 

ماده ی 638 قانون مجازات اسلامی جرم تظاهر به روزه خواری را به شرح زیر جرم دانسته است:

برای دسترسی به راه های ارتباطی با وکیل متخصص کلیک کنید: سرور ثانی نژاد وکیل پایه یک دادگستری

بنابراین روزه خواری باید:

• به صورت علنی در انظار و اماکن عمومی انجام شود.
• عفت عمومی را جریحه دار کند.

منظور از اماکن عمومی، محل هایی است که آنها را برای حضور عموم مردم در نظر می گیریم. پس پارک ها، خیابان ها و غیره ممکن است مکان عمومی باشد. اما کسی به جز فرد روزه خوار در آن جا حضور نداشته باشد. حضور نداشتن دیگران باعث نمی شود که آن مکان از حالت عمومی خارج شود. همان طور که در متن قانون می بینید، گفته شده علنا و در انظار عمومی. بنابراین اگر کسی مخفیانه و در جایی خلوت اقدام به روزه خواری کند، نباید عمل او را تظاهر به روزه خواری دانست. در واقع کسی که در گوشه ای خلوت بدون جلب توجه و با رعایت حرمت ماه رمضان اقدام به صرف آب و غذا می کند نباید مجازات شود. 

زیرا اگر چه عمل او حرام است اما بدون شکستن حرمت و احترام ماه رمضان انجام شده است. در مقابل برخی افراد بدون توجه به روزهای ماه رمضان با حرمت شکنی و بی احترامی نسبت به این ایام، روزه خواری می کنند. که قانون هم برای رفتار آنان مجازات وضع کرده است. 

مجازات جرم تظاهر به روزه خواری

در ماده ی 638 قانون مجرازات اسلامی برای جرم تظاهر به روزه خواری مجازات تعیین شده است. مجازات این جرم عبارت است از:

حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق

در مورد این مجازات ها چند نکته قابل ذکر است که توجه شما را به آن ها جلب می نماییم:

• مجازات این جرم تعزیر درجه ی 8 است.
• با توجه به ماده ی 65 قانون مجازات اسلامی، در این جرم مرتکب به جای حبس به مجازات جایگزین محکوم می شود.
• امکان تخفیف مجازات، تعویق صدور حکم و تعلیق اجرای مجازات، در مورد این جرم وجود دارد.

به منظور مشاوره فوری با وکلای گروه آسا تماس بگیرید: 02122350512 و 09124357415

جرم روزه خواری در وسیله نقلیه شخصی

جرم روزه خواری در اتومبیل شخصی افراد وقتی محقق است که در مکان های عمومی و به صورت علنی انجام شود. پس کسی که در حال رانندگی در خیابان به صورت علنی روزه خواری می کند، مرتکب جرم شده و به مجازات آن محکوم می شود. با توجه به تبصره ی ماده 5 قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر، وسیله نقلیه حریم خصوصی محسوب نمی شود. 

انتقادات برخی حقوقدانان به جرم روزه خواری

ماده ی 2 قانون مجازات اسلامی بیان می دارد که هیچ فعل یا ترک فعلی تا زمانی که برای آن مجازات تعیین نشده، جرم نیست. مطابق این ماده اصل قانونی بودن جرائم و مجازات ها باید رعایت شود. زیرا آزادی افراد جامعه را نمی توان با برخورد های سلیقه ای سلب کرد و تا برای رفتاری مجازات تعیین شده نباید افراد را از انجام آن رفتار منع کرد.

عده ای از حقوقدانان در مورد ماده ی 638 قانون مجازات اسلامی و ارتباط آن با جرم روزه خواری بیان می دارند:

• در بخش ابتدایی ماده گفته شده هر کس در انظار و اماکن عمومی تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر کیفر آن عمل به حبس محکوم می شود. این بخش از ماده تظاهر به روزه خواری را در بر نمی گیرد. زیرا گفته شده علاوه بر کیفر آن عمل به حبس محکوم می شود. که همان طور که توضیح دادیم نفس روزه خواری جرم نیست که برای آن مجازات تعیین شده باشد.
• در بخش دوم گفته شده اگر کسی مرتکب عملی شود که نفس آن عمل مجازات نداشته باشد اما عفت عمومی را جریحه دار کند.

پرسش این است که آیا روزه خواری در ملاء عام، خلاف عفت عمومی است؟

چرا که به جرائم جنسی جرائم منافی عفت گفته می شود. و روزه خواری در ملاء عام یک جرم جنسی نیست که بتوان گفت عفت عمومی را جریحه دار می کند.